“စစ္ေရး ဆိုတာက ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာ မေျဖရွင္းႏိုင္လို႔ ပါလာတာပါ”

လက္ရွိတြင္ ပေလာင္ (တအာင္း) အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (TNLA) ႏွင့္ အစိုးရ တပ္မေတာ္ အၾကား တိုက္ပြဲမ်ား ဆက္လက္ ျဖစ္ပြားေနသည့္အေပၚ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းေကာ္မတီ (UPWC) ႏွင့္ TNLA တို႔ ေတြ႔ဆံုညိွႏိႈင္းမႈ တစံုတရာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။ TNLA ႏွင့္ UPWC တို႔သည္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္ႏွင့္ ေအာက္တိုဘာလတို႔တြင္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ရာ ပေလာင္ (TNLA) နယ္ေျမ ေဒသမ်ားအတြင္း တိုက္ပဲြမ်ား ဆက္လက္ မျဖစ္ပြားေစေရးအတြက္ ႏွစ္ဖက္ ညႇိႏႈိင္းလုပ္ေဆာင္ရန္ႏွင့္ ေနာက္တႀကိမ္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပဲြ အျမန္ဆံုးက်င္းပရန္၊ ယင္းေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးပဲြတြင္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ထိုးရန္ႏွင့္ အားလံုးပါ၀င္သည့္ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပဲြ က်င္းပႏိုင္ရန္ ႏွစ္ဖက္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ႏႈတ္အားျဖင့္ သေဘာတူညီမႈ ရရွိခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။

ယင္းသို႔ တိက်ခိုင္မာသည့္ သေဘာတူညီမႈ တစံုတရာ မရရွိခဲ့သျဖင့္ ယခုႏွစ္ အစပိုင္းတြင္ တိုက္ပြဲမ်ား ပိုမို ျပင္းထန္လာျခင္း ျဖစ္သည္ဟု တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ားက ေျပာဆိုလ်က္ရွိသည္။ ယင္းသို႔ တိုက္ပြဲမ်ား ျပင္းထန္လာေနျခင္း၊ အစိုးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးမႈ အားနည္းေနျခင္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး TNLA ၏ ျပန္ၾကားေရး ဒုတာဝန္ခံ တာပန္လအား ဧရာဝတီ အႀကီးတန္း သတင္းေထာက္ ေမခက သြားေရာက္ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္း ထားပါသည္။

ေမး ။     ။ တိုက္ပြဲေတြက လက္ရွိမွာ ဘာေၾကာင့္ ဆက္ျဖစ္ေနတာလဲ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ လုပ္ေနခ်ိန္မွာ အခုလို တိုက္ပြဲေတြ ဆက္ျဖစ္ေနတာက အက်ိဳးဆက္က မေကာင္းႏိုင္ဘူး ဆိုထားေတာ့ ဘာေၾကာင့္ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာ ေျပာျပႏိုင္မလား။

ေျဖ ။      ။ တခုက ဘာေၾကာင့္ တိုက္ပြဲေတြ ျပင္းထန္လာလဲဆို ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ႏွစ္လပိုင္းက စၿပီး ပိုျပင္းထန္လာတယ္။ အရင္၂၀၁၃ ေလာက္က ဒီအေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းထဲက တပ္ေတြနဲ႔ပဲ ထိေတြ႔တာ။ ခုက်ေတာ့ ဟိုးေအာက္ဘက္က တပ္မ ၇၇၊ ၈၈ တို႔ပါ တက္လာေတာ့ တိုက္ပြဲေတြ ျပင္းထန္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဘက္က လက္ဖက္ရာသီဆိုေတာ့ ေရွာင္တယ္။ မတတ္ႏိုင္မွ တိုက္တယ္။ ခု ေမလ၊ ဇြန္လေလာက္မွာ ျပင္းထန္တယ္ ေျပာရမယ္။ ဇြန္လထဲဆို ၁၈ ႀကိမ္ေလာက္ထိ ျဖစ္တယ္။ တရက္တည္းကို ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ ျဖစ္လာတယ္။

အခုဆို က်ေနာ္တို႔ ေဒသမွာ အစိုးရတပ္ရင္း တပ္မေပါင္း ၆၀ ေလာက္ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီေလာက္ အထိ တပ္ရင္းေတြ ဝင္လာတာက အေၾကာင္းရင္း ႏွစ္ခုေလာက္ ျဖစ္တာေပါ့။ တခုက က်ေနာ္တို႔ကို ႏိုင္ငံေရးအရ စကားေျပာစရာ မလိုဘဲ အျပဳတ္တိုက္မယ္ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ အျပတ္ ေခ်မႈန္းေနတာလည္း ျဖစ္တယ္။ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးကို စစ္ေရးနဲ႔ ဖိအားေပး လုပ္ေဆာင္ခိုင္းတဲ့ သေဘာလည္း သက္ေရာက္တယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။

ဒီလို ေဒသထဲကို တပ္ရင္း တပ္မေပါင္းမ်ားစြာက ရြာေတြထဲေရာ၊ ေနာက္ေတာထဲမွာပါ ေခ်ာင္းပစ္တာေတြ ရွိလာေတာ့ တခါတေလ သူတို႔ကလည္း လက္ဦးမႈ ယူပစ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ဘက္က က်တယ္။ တခါတေလ က်ေနာ္တို႔ကလည္း က်ေနာ္တို႔ေနရာကို မေရာက္ေအာင္ လက္ဦးမႈယူၿပီး ပစ္တယ္။ အဓိကကေတာ့ တိုက္ပြဲေတြ ျပင္းထန္လာတာ ထိုးစစ္ေပါ့။

က်ေနာ္တို႔က သူတို႔ကို လိုက္ၿပီးသတ္ျဖတ္ေနတာ၊ သူတို႔ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ စခန္းေတြကို သြားတိုက္တာ၊ ဖ်က္ဆီးတာ မရွိဘူး။ အဲဒီလို လုပ္ဖို႔လည္း မစဥ္းစားဘူး။ အစီစဥ္လည္း မရွိဘူး။ အဓိက ကေတာ့ သူတို႔ဘက္က တပ္ရင္းေတြ ဒီေလာက္ခ်ထားေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ ထိေတြ႔မႈေတြ ျဖစ္လာရတာပါ။ က်ေနာ္တို႔ေနတဲ့ ေတာေတြထဲ သူတို႔ဝင္လာၿပီး က်ေနာ္တို႔ဘက္ကို လိုက္တိုက္လို႔ ျဖစ္ရတာပါ။ ထိုးစစ္သာ မရွိရင္ သူတို႔နဲ႔ တိုက္ခိုက္စရာ မရွိပါဘူး။

ေမး။      ။ TNLA ရဲ႕ ရပ္တည္မႈက ဘယ္လိုလဲ ဆိုတာ သိပါရေစ။ အခု လက္ရွိ ရပ္တည္မႈအေပၚ အစိုးရရဲ႕ လက္ခံထားမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေရာ ဘယ္လို ျမင္ပါသလဲ။

ေျဖ။       ။ အစိုးရဘက္က က်ေနာ္တို႔ ရပ္တည္မႈကို ကခ်င္တပ္မေတာ္ လက္ေအာက္ခံ တခုလို႔ ျမင္တယ္။ အဲဒီလိုပဲ မီဒီယာေတြမွာ ေသြးထိုး ဝါဒျဖန္႔တယ္။ ဒါက အစိုးရရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရးေပါ့။ ဒါက ဗ်ဴဟာတခုပဲ။ ရန္သူကို စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရး လုပ္တာပါ။ ဒီလို အျမင္မ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးၿပီး က်ေနာ္တို႔ကို စစ္ေရးအရ ဖိအားေပးေနတာေပါ့။ TNLA က ကခ်င္ လက္ေအာက္ခံလို႔ သူတို႔ျမင္ေနရင္ေတာ့ သူတို႔လုပ္ေနတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္က မွားေနတယ္လို႔ ေျပာရမွာပါ။

မွန္ကန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းကို လုပ္ေနတယ္ဆိုရင္ ဒါက အဖြဲ႔ႀကီးတယ္၊ ငယ္တယ္ဆိုတာကို တြက္စရာ မလိုဘဲ အဖြဲ႔တိုင္းနဲ႔ သူတို႔ စကားေျပာရပါမယ္။ ဘာေၾကာင့္ လက္နက္ကိုင္ေနတာလဲ။ ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ ဆိုတာ သူတို႔ ေမးရမယ္။ ဘာေတြေၾကာင့္ အခုလို အသက္ေတြ စေတးၿပီး လုပ္ေနတာလဲ ေမးရမယ္။ အခုခ်ိန္မွာ ေဆြးေႏြးရမွာပါ။ အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲ ဟိုအဖြဲ႔ လက္ေအာက္ခံ၊ ဒီအဖြဲ႔လက္ေအာက္ခံလို႔ ေျပာေနတာက ေစတနာ မမွန္ဘဲ လုပ္ေနတာကို ေပၚလြင္ေစပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ အဲဒီလိုပဲ သံုးသပ္တယ္။

က်ေနာ္တို႔က သီးသန္႔ လြတ္လပ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းပဲ။ ဘယ္အဖြဲ႔ လက္ေအာက္ခံမွ မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္ၾသဇာခံမွ မဟုတ္ဘူး။ လိုအပ္လို႔ လူထု ေတာင္းဆိုခ်က္အရ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ TNLA အနာဂတ္ကို TNLA ကပဲ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္တယ္။ ဘယ္လူမ်ိဳးကမွ ပါဝင္ဆံုးျဖတ္ေပးလို႔ မရဘူး။ က်ေနာ္တို႔ လိုလားတာကလည္း သူမ်ားလိုလားတာနဲ႔ တူခ်င္မွတူမယ္။ သူမ်ားဆံုးျဖတ္တာကို လက္ခံမွာ မဟုတ္သလို ဆံုးျဖတ္ေပးတာကိုလည္း လက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး။က်ေနာ္တို႔က ဘယ္သူ႔လက္ေအာက္ခံမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအတြက္ ကိုယ္တိုင္ရပ္တည္ ဆံုးျဖတ္ေနတာ ျဖစ္တယ္။

ေမး။      ။ တပ္မေတာ္ဘက္က တပ္ရင္းေတြ အမ်ားႀကီး ခ်ထားတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ သူတို႔ဘက္က တပ္မေတာ္သာအမိ၊ တပ္မေတာ္သာအဖ ဆိုၿပီး ေျပာတာေတြ ရွိတယ္။ ဒီလို လံုၿခံဳေရးအရ ျပည္သူေတြအတြက္ သူတို႔က ဒီမွာတပ္စြဲတယ္လို႔ ေျပာသံေတြလည္း ၾကားမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီအေပၚမွာေရာ ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါသလဲ။

ေျဖ။       ။ သူတို႔ေတြ တခ်ိန္က သူတို႔လံုၿခံဳေရး ယူစဥ္မွာ လူထုေတြမွာ လံုၿခံဳမႈ ဆိုတာကို မခံစားခဲ့ရဘူး။ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးေတြ ပိုခံစားရတယ္။ ရြာပိုင္ပစၥည္း သိမ္းပိုက္တာေတြ ရွိတယ္။ အစိုးရစစ္သားေတြက တိုင္းရင္းသားေဒသ ေရာက္လာရင္ ဥပေဒမဲ့ ျဖစ္သြားတယ္။ ဥပေဒအရ မရွိဘူး။ ေသာင္းက်န္းရမ္းကားလို႔ရတဲ့ ေနရာမ်ိဳး ေရာက္သြားသလိုပဲ။ လူေတြကို လံုၿခံဳမႈ မေပးတဲ့အျပင္ သြားေရာက္ဖ်က္ဆီးေနတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေရာက္ေနတဲ့ ေက်ာက္မဲေဒသမွာေတာင္ လံုၿခံဳမႈကို ထိေရာက္စြာ မေပးႏိုင္ဘူး။

ေနာက္တခုက ဒီေဒသေတြမွာ မူးယစ္ေဆးဝါး ပ်ံ႕ႏွံတာေတြကို ၾကည္႔မယ္ဆိုလည္း ဘိန္းသံုးေနတာေတြကို ေတြ႔လည္း အေရးယူတာ ထိေရာက္စြာ မလုပ္ဘူး။ ေနာက္ဒီမွာ ျပည္သူ႔စစ္ အမည္ခံေတြက ဘိန္းေတြလုပ္ေနတာတို႔၊ ေနာက္ျပည္သူေတြဘက္ကို ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနတာေတြ ရွိေနေပမယ့္ အစိုးရဘက္က သိသိႀကီး လႊတ္ထားတာေတြ ရွိေနတယ္။

အဓိက ကေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြ လက္နက္ကိုင္ရတာက ဒီလို တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ ဥပေဒမဲ့ အစိုးရတပ္ေတြက လုပ္လာတဲ့ အတြက္ လက္နက္ကိုင္ေဆာင္တိုက္ရတဲ့ ဘဝေတြ ျဖစ္လာတာပါဘဲ။ အစိုးရတပ္က လူထုကို ကာကြယ္တာထက္ ပိုၿပီးဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး ျဖစ္ေစတယ္။ ဒါက တိုင္းရင္းသားေဒသမွာပဲ မဟုတ္ဘူး၊ ၂၀၀၇မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ခုလက္ပံေတာင္းမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အစိုးရရဲ႕ ကိုင္တြယ္ပံုကို ျမင္သာမွာပါ။

ေမး။      ။ TNLA တပ္မေတာ္နဲ႔ အစိုးရဘက္က တိုက္ပြဲေတြ မၾကာခဏ ျဖစ္ေနတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဆြးေႏြးညိွႏိႈင္းတာ ဘာေၾကာင့္ မရွိတာလဲ။ ျမန္မာၿငိမ္းခ်မ္းေရးစင္တာကေတာ့ သူတို႔ဘက္က ဖိတ္ေခၚပါတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒီလိုဆိုေတာ့ TNLAဘက္က ေဆြးေႏြးဖို႔ မလိုလားတာလား။ ဘယ္လို ရပ္တည္မႈမ်ိဳးမို႔ ဒီလိုေဆြးေႏြးဖို႔ မလိုတာလဲ။

ေျဖ။       ။ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ခ်က္ ေျပာခ်င္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ဘက္က မေဆြးေႏြးခ်င္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ရန္ကုန္မွာ က်ေနာ္တို႔လာတုန္း NCCT ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ က်ေနာ္တို႔ ကိစၥကို ေဆြးေႏြးဖို႔ သူတို႔ဘက္က ျပင္တာကို သိရတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔က အဲဒီခ်ိန္မွာ NCCT အဖြဲ႔ဝင္အေနနဲ႔ပဲ လာတာပါ။ ဒီမွာ တျခားေခါင္းစဥ္နဲ႔ လုပ္ဖို႔ မသင့္ေလ်ာ္ဘူး။ သူ႔စည္းေဘာင္ မဝင္ဘူး။ ေနာက္ (ထိုင္းႏိုင္ငံ) ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕မွာလည္း ေတြ႔ဖို႔ သူတို႔ေျပာတာ ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဘက္က ျငင္းတာ မဟုတ္ဘူး။

က်ေနာ္တို႔အဖြဲ႔မွာ ႏိုင္ငံေရးအရ ေတြ႔ဆံုတဲ့ အဖြဲ႔ဆိုတာ ရွိတယ္။ ေကာ္မတီနဲ႔ေတြ႔မွ ရမွာမို႔ က်ေနာ္တို႔ ဥကၠ႒ကပဲ လႊဲေပးပါတယ္။ ဥကၠ႒နဲ႔ပဲ လုပ္လို႔မရတဲ့ အဖြဲ႔ေပၚလစီ သတ္မွတ္ထားတာ ရွိတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကိုလည္း သူတို႔ဘက္ကို ေျပာပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႔လုပ္တာကလည္း တရားနည္းလမ္း မက်ေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒီၾကားထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ နားလည္မႈ တခုရတာ ရွိတယ္။ ဒါက က်ေနာ္တို႔ဆီ သူတို႔လာဖို႔က ေနရာအခက္ခဲေတြ ရွိတယ္။

က်ေနာ္တို႔ ဆင္းဖို႔လည္း အခက္အခဲ ရွိေတာ့၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇြန္လက ကခ်င္နဲ႔အစိုးရ ျမစ္ႀကီးနား ေတြ႔ဆံုမႈမွာ က်ေနာ္တို႔ နားလည္မႈ ရထားတာက အဲဒီမွာ ကခ်င္နဲ႔ေတြ႔ၿပီး က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ေတြ႔မယ္ လုပ္ထားတယ္။ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဘက္က သက္ဆိုင္ရာ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔က လူေတြ ပါလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ေရာက္ေနတာ သတင္းပို႔ၿပီးတာေတာင္ အလုပ္မ်ားလို႔ဆိုၿပီး မေဆြးေႏြးရဘူး၊ သူတို႔ျပန္သြားတာေတာင္ မသိလိုက္ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ လက္မခံတာ မဟုတ္သလို မကမ္းလွမ္းတာလည္း မဟုတ္ဘူး။

ေမး။      ။ ဒါဆို ႏွစ္ဖက္တပ္မေတာ္ အခ်င္းခ်င္းက တိုက္ေနတာဆိုေတာ့ တပ္မေတာ္ အခ်င္းခ်င္း ညိွႏိႈင္းဖို႔ ကမ္းလွမ္းတာေရာ မရွိဘူးလား။ အလြတ္သေဘာညိွဖို႔ ရွိမလား။ ဒီအတိုင္းပဲ စစ္ပြဲေတြ ဆက္ျဖစ္သြားမွာပဲလား။

ေျဖ။       ။ စစ္ေရးဆိုတာက ႏိုင္ငံေရးျပႆနာ မေျဖရွင္းႏိုင္လို႔ ပါလာတာပါ။ က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးဖို႔ အၿမဲ တံခါးဖြင့္ထားပါတယ္။ MPC က လူေတြ က်ေနာ္တို႔ကို ဆက္သြယ္ဖို႔ ဘယ္လို ဆက္သြယ္ ရမလဲဆိုတာ သူတို႔ သိပါတယ္။ သူတို႔ဘက္က ေတြ႔ဆံုဖို႔ ေျပာတာ မရွိဘူး။

က်ေနာ္တို႔ဘက္က တပ္မေတာ္နဲ႔ တိုက္႐ိုက္ညိွဖို႔လည္း မရွိဘူး။ ခံယူထားတာက စစ္ေရးဆိုတာ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာပဲ။ က်ေနာ္တို႔ဘက္က တရားဝင္ ညိွႏိႈင္းဖို႔ လုပ္ရမယ့္ ပံုစံအတိုင္းပဲ လုပ္မွာပါ။ ႏိုင္ငံေရး ေတြ႔ဆံုမႈ အဖြဲ႔ကေနပဲ လုပ္သြားမွာပါ။

ေမး။      ။ ခုနက ေျပာတာမွာ TNLA တပ္နဲ႔ အစိုးရတပ္ေတြ ထိပ္တိုက္ျဖစ္တာေတြ မ်ားလာတယ္ ေျပာတယ္။ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းဘက္မွာဆို ကခ်င္နဲ႔အစိုးရတပ္တို႔ စစ္အရွိန္ေလ်ာ့ေရးမွာဆိုရင္ သူတို႔သြားလာဖို႔ လမ္းေတြမွာ ႀကိဳတင္ေရွာင္ဖို႔ အေၾကာင္းၾကားထားတာ ရွိတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးစဥ္မွာ ထိခိုက္မႈနည္းေအာင္ ႏွစ္ဖက္စလံုးက ဒီနည္းလမ္းအတိုင္း သံုးဖို႔ လိုမယ္ထင္လား။

ေျဖ။       ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၂ ေလာက္မွာ ကြတ္ခိုင္ေဒသမွာ တိုင္းမႉးမဟုတ္ေပမယ့္ ဗ်ဴဟာမႉးေတြဘက္က သူတို႔ဒီလမ္းေၾကာင္း သြားမယ္ဆိုၿပီး စာပို႔တာ ရွိတယ္။ ဒီလမ္းေၾကာင္းကေန ဖယ္ေပးရမယ္။ မသြားလို႔ မရဘူးလို႔ ေျပာၿပီး က်ေနာ္တို႔ဆီ စာပို႔တယ္။ ဒီလိုဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဖယ္ေပးခဲ့တာေတြ ရွိတယ္။

အဲဒီမွာ သူတို႔ဘက္က အလြဲသံုးစား လုပ္လာတာေတြ ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ရပ္တည္ေနတဲ့ ေနရာကေန တိုက္ပြဲေတြ သူတို႔ဘက္ကလည္း မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေရွာင္ခ်င္တယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္း မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ ေရွာင္ေပးလိုက္ရင္ က်ေနာ္တို႔ေနရာေတြကေန သူတို႔ဘက္က မဖယ္ေပးေတာ့ဘူး။ အဲဒီလိုဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဘက္က မယံုေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ဘက္က စဥ္းစားေနရၿပီ။

သူတို႔ဘက္က ကင္းလွည့္လို႔ ရတယ္။ သူတို႔က ကင္းလွည့္တာ အေၾကာင္းျပၿပီး တပ္ေနရာပါခ်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဘက္က အဆင္မေျပေတာ့ဘူး။ နားမလည္ ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ယံုၾကည္မႈ အလြဲသံုးစားလုပ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဘက္က ရိကၡာသယ္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေနရာေတြ ပိတ္သြားတယ္။ ဒီလိုသာ ဆက္သြားရင္ က်ေနာ္တို႔ဘယ္မွ သြားမရတာေတြ ျဖစ္လာမယ္။

ေမး။      ။ TNLA စိုးမိုးနယ္ေျမ ဆိုတာကို ဘယ္လို သတ္မွတ္လို႔ ရမလဲ။

ေျဖ။       ။ က်ေနာ္တို႔ နယ္ေျမ စိုးမိုးတာဆို တရုတ္နယ္စပ္ကေန မူဆယ္၊ နမ့္ခန္း၊ ကြတ္ခိုင္၊ ေနာက္ မန္တံု၊ မိုးမိတ္၊ မိုးကုတ္၊ နမ့္ဆန္၊ ေက်ာက္မဲ အဲဒီေလာက္ နယ္ေျမပါပဲ။

ေမး။      ။ အစိုးရဘက္က TNLA တပ္မေတာ္ အေနနဲ႔က ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ မရွိဘူး။ ေနာက္ဖြဲ႔စည္းပံု မရွိဘူး ေျပာေနတယ္။ ရပ္တည္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေသးစိတ္ ေျပာေပးႏိုင္မလား။

ေျဖ။       ။ က်ေနာ္တို႔ဘက္က ဌာနခ်ဳပ္အေနနဲ႔ တေနရာကို သတ္မွတ္ထားတာက အားနည္းခ်က္ တခုျဖစ္ေစတယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ျမင္တယ္။ ဒီအတြက္ က်ေနာ္တို႔ ဌာနခ်ဳပ္ မထားဘူး။ က်ေနာ္တို႔ဘက္ကို ေလေၾကာင္း စစ္ဆင္ေရးေတြပါ ျဖစ္လာႏိုင္လို႔ပါ။ မရွိတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေနာင္တခ်ိန္ ေၾကညာမွာပါ။ ဌာနခ်ဳပ္နားရွိတဲ့ ရြာေတြဆို တပ္ဘက္က ဖိႏွိပ္တာေတြ ပိုျဖစ္တယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေန႔ လုပ္ခ်ိန္က မန္တံုၿမိဳ႕က ရြာနားမွာ လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒီေတာ္လွန္ေရးေန႔ၿပီးလို႔ က်ေနာ္တို႔ ျပန္ေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးေန႔ လုပ္ရပါ့မလားဆိုၿပီး ရြာသူရြာသားေတြကို ရြာထဲဝင္ စစ္ေဆးေမးျမန္း ႐ိုက္ႏွက္၊ ေစ်းဆိုင္ေတြ ဖ်က္ဆီးၿပီး ပိုက္ဆံေတြ သိမ္းသြားတာေတြ ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဌာနခ်ဳပ္ကို မေၾကညာေသးတာပါ။ ေရြ႔လ်ားစနစ္နဲ႔ပဲ လုပ္ေဆာင္ပါတယ္။ ဌာနခ်ဳပ္ေရာ တပ္စခန္းေတြေရာေပါ့။ အဲဒီလို လုပ္ေဆာင္သြားဖို႔ပဲ ရွိပါတယ္။

ေမး။      ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းမွာ တိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္ ပိုေႏွာင့္ေႏွး ေစတယ္လို႔ ေျပာေနတာေတြရွိေတာ့ လက္ရွိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္အေပၚ ဘယ္လိုျမင္ပါလဲ။

ေျဖ။       ။ မွန္ပါတယ္။ တိုက္ပြဲေတြ ဆက္ျဖစ္ေနမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက ေဝးေနမွာပါပဲ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆိုတာကို စစ္ေရးအရ ဖိအားေပး ရယူလို႔ေတာ့ မရပါဘူး။ ေနာက္တခုက က်ေနာ္တို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လက္မွတ္ မထိုးထားေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ဥကၠ႒ ကိုယ္တိုင္ NCCT အဖဲြ႔မွာ ပါ၀င္ၿပီး တက္ၾကြစြာ လုပ္ေဆာင္ေနတာကို ၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ဘယ္ေလာက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လိုလားသလဲ သိမယ္ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ျမင္ေနရတာကေတာ့ အခုလက္ရွိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ေဆာင္ဖို႔ကို ေတာ္ေတာ္ေလး နည္းစနစ္တက် လုပ္ေဆာင္ေနတယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အစိုးရဘက္က အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးကို လက္မွတ္ထိုးဖို႔ ဦးတည္ ေျပာေနတာကိုေတာ့ အဆင္မေျပဘူးလို႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ဒီလိုလက္မွတ္ထိုးၿပီးမွ စစ္ပြဲေတြ ျပန္ျဖစ္ေနရင္လည္း အစိုးရေရာ က်ေနာ္တို႔ဘက္က မေကာင္းဘူး။ ဒီေတာ့ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ မထိုးခင္ ယံုၾကည္မႈအရ ညိႈႏိႈင္းမႈေတြ လုပ္မွရမယ္။ အဲဒီလိုမွ ခိုင္မာမယ္။ အခုက အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး က်ေနာ္တို႔ ဘာလို႔ လက္မွတ္မထိုးလဲ၊ က်ေနာ္တို႔ ယံုၾကည္မႈတ ည္ေဆာက္ဖို႔ လိုေနလို႔ပါ။ တျခားအဖြဲ႔ေတြ လက္မွတ္ထိုးၿပီးမွ စစ္ျပန္ျဖစ္တာမ်ိဴး မလိုလားဘူး။

အစိုးရအေနနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေတြ အေပၚမွာ တူညီသေဘာထား ရွိသင့္သလို လုပ္ေဆာင္တာမွာလည္း ေစတနာတခု အေနနဲ႔ပါဖို႔ လိုတယ္။ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားေတြ ဘယ္သူမွ လက္နက္ မကိုင္ခ်င္ဘူး။ အခုခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ တိက်စြာ နားလည္ေအာင္ ညိွၿပီး ဒီအပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးကို လုပ္မွာပါ။ နားမလည္ဘဲနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လုပ္ၿပီးေနာက္ စစ္ပြဲေတြျဖစ္ရင္ ႏွစ္ဖက္စလံုးလည္း အရွက္ရတယ္။ ကမာၻမွာဆိုလည္း ဒါဟာ ရွက္စရာ ျဖစ္မယ္။ အဓိက ကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္မယ္ဆို တကယ္စိတ္ရင္းမွန္ရွိဖို႔ လိုပါတယ္။

ေမး။      ။ ဒါဆို အစိုးရ လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္က မခိုင္မာတဲ့ သေဘာလား။ ဘယ္လိုမ်ိဳးကို ေျပာတာပါလဲ။

ေျဖ။       ။ ေစတနာမွန္ဖို႔ လိုတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ အပစ္အခတ္ ရပ္တာနဲ႔ တကယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရဘူးဆိုတာ သိသာႏိုင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တျခားအဖြဲ႔ေတြ ဥပမာ – ရွမ္းတပ္မေတာ္ အခ်ိဳ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းအေနနဲ႔ အပစ္ရပ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တိုက္ပြဲေတြ ဆက္ျဖစ္တယ္။ အပစ္မရပ္ခင္က တိုက္ပြဲက ၂၀ ေလာက္ ျဖစ္ရင္ အပစ္ရပ္ၿပီးမွ ၂၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ရွမ္းတပ္မေတာ္က အရာရွိတဦးက ေျပာဖူးတယ္။

တိုင္းရင္းသားေတြက စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္စနစ္ကို လိုလားတယ္။ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲ မသြားႏိုင္သေရြ႕ စစ္မွန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက မရႏိုင္ဘူး။ အစိုးရက ယာယီအပစ္ခတ္ရပ္ဖို႔ပဲ ေတြးေနတာက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္တာမွာ မခိုင္မာဘူး။ ေစတနာ မမွန္ဘူးလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။

ေမး။      ။ ခုျဖစ္ေနတဲ့ လက္ရွိတိုက္ပြဲေတြ အရွိန္ေလ်ာ့ဖို႔အတြက္ ဘာေတြလုပ္ဖို႔ ရွိလဲ။

ေျဖ။       ။ ဒါကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ တဖက္ထဲက လုပ္ေဆာင္လို႔ မရဘူး။ က်ေနာ္တို႔ဘက္က အၿမဲတမ္း တံခါးဖြင့္ထားတယ္။ သူတို႔ဘက္က ေစတနာမွန္ဖို႔ လိုတယ္။ သူတို႔ေတြဆီ က်ေနာ္တို႔ဘက္က ဝင္တိုက္တာ၊ ဖ်က္ဆီးတာ မရွိဘူး။ တပ္မေတာ္ဘက္ကပဲ က်ေနာ္တို႔ေနာက္ကို လိုက္တိုက္တာ။ က်ေနာ္တို႔ကို စစ္ေရးအရ ဖိအားေပးတာပဲ ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဘက္ကေတာ့ ဘယ္ခ်ိန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုလားတယ္။ ႀကိဳဆိုတယ္။ စစ္ေရးနဲ႔ ဖိအားေပးေနတာကိုေတာ့ လက္မခံႏိုင္ဘူး။

ေမး။      ။ ဘာမ်ား ျဖည့္စြက္ ေျပာခ်င္ပါေသးလဲ။

ေျဖ။       ။ အဓိက ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔က စစ္ကိုလိုလားေနသူေတြ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ လူမ်ိဳးေတြ အတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ေနတာ ျဖစ္တယ္။ တိုက္ပြဲဝင္ရတာကလည္း ေခတ္အဆက္ဆက္ ဖိႏွိပ္မႈ၊ မတရား အႏိုင္က်င့္မႈေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။ အခုလို လုပ္ေဆာင္ေနဖို႔ အတြက္လည္း ဘယ္သူ႔ၾသဇာမွ ခံယူလုပ္ေဆာင္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ပေလာင္လူမ်ိဳးေတြအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေနတာ ျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔က လြတ္လပ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း အေနနဲ႔ ကိုယ္ယံုၾကည္တာကို ရပ္တည္ေနတာ ျဖစ္တယ္။ အစိုးရဘက္က ဝါဒမိႈင္းတိုက္ ေျပာေနသလို က်ေနာ္တို႔က ကခ်င္လက္ေအာက္ခံမဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို ထပ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။
The Irrawaddy

Share on Google Plus

About Unknown

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.